Zagospodarowanie terenów zieleni nad Kanałem Żerańskim w Warszawie
Lokalizacja: |
Warszawa-Białołęka, tereny nad Kanałem Żerańskim |
Inwestor: |
Miasto Stołeczne Warszawa |
Kategoria: |
przestrzeń publiczna |
Data projektu: |
2018.11 - 2019.03 |
Powierzchnia opracowania: |
136 153 m2 |
Zakres opracowania: |
koncepcja konkursowa |
Obszar stanowiący przedmiot pracy konkursowej to pas terenu położony wzdłuż Kanału Żerańskiego, po jego zachodniej stronie. Jest on w większości porośnięty zielenią i ma raczej dziki charakter, a elementy zagospodarowania terenu występują śladowo i są mało atrakcyjne. Jest również siedliskiem licznych gatunków zwierząt, które odnalazły się w tego typu przestrzeni. Pomiędzy roślinnością znajdują się liczne pozostałości związane z poindustrialnym charakterem miejsca, takie jak bloki betonowe czy gruzowiska.
Jako cel postawiliśmy sobie stworzenie założenia spójnego jako całość, ale o maksymalnie różnorodnej funkcji, oferującego bogactwo przestrzeni o różnym charakterze, atrakcyjnych i dostępnych dla wszystkich grup użytkowników, rozciągających się na całej długości Kanału Żerańskiego od ul. Płochocińskiej aż do mostu w ciągu ul. Modlińskiej. Punktem wyjścia do osiągnięcia tego celu jest wytworzenie swego rodzaju napięcia pomiędzy punktami wyjścia z obu stron – wieżą widokową przy ul. Płochocińskiej oraz wieży widokowej przy obiekcie wielofunkcyjnym z halą sportową przy ul. Modlińskiej. Zaprojektowane przestrzenie i obiekty kształtowane są w oparciu o ostre, dynamiczne formy. Są one łagodzone przez kontrastujące z nimi miękkie, organiczne formy istniejącej i projektowanej roślinności. Jest to nawiązaniem do naturalno-poprzemysłowego charakteru miejsca, podobnie jak zastosowana gama materiałów – z jednej strony beton i stal kortenowska, a z drugiej zadaszenia w formie membran, naturalne drewno i żywa roślinność. Osią kompozycyjną założenia jest ścieżka wrażeń, wzdłuż której skupia się większość atrakcji. Stanowi ona swoistą wizualizację napięcia pomiędzy obiema wieżami i jest fizycznie zaznaczona w przestrzeni jako rdzawa smuga przecinająca zieleń, prowadząca użytkownika przez kolejne przestrzenie. Istotnym założeniem kompozycyjnym była również formalna i funkcjonalna ciągłość przestrzeni, znajdująca wyraz w płynnych zmianach charakteru poszczególnych przestrzeni czy nawet ukształtowaniu terenu – ścieżka wrażeń raz unosi się, raz opada.
Z całości propozycji projektowej można wyodrębnić trzy główne przestrzenie, wzajemnie się uzupełniające, ale o zdecydowanie różnym charakterze. Patrząc od północy, są to: przestrzeń interakcji społecznej, przestrzeń sportu i rekreacji oraz przestrzeń relaksu i wyciszenia.