Przebudowa Teatru Letniego im. Heleny Majdaniec w Szczecinie

Teatr Letni stanowi część Parku im. Jana Kasprowicza i jest położony na uczęszczanej trasie spacerowej. Jest popularnym miejscem, gdzie mieszkańcy Szczecina mogą przysiąść i odpocząć podczas spaceru, z którego rozciąga się piękny widok na okolicę. Jest to niewątpliwie jego atut, ale jednocześnie poważny problem do rozwiązania – wydzielenie obiektu w taki sposób, aby było możliwe organizowanie imprez biletowanych, bez utraty walorów rekreacyjnych i widokowych. W chwili obecnej Teatr Letni jest wydzielony ogrodzeniem, które nie jest estetyczne i nie sprzyja integralności przestrzennej i atrakcyjności parku.

Założeniem projektowym była rezygnacja z ogrodzenia, bez utraty walorów widokowych i przy jednoczesnym umożliwieniu skutecznej kontroli dostępu do obiektu. Z drugiej strony, chcieliśmy aby otoczenie Teatru Letniego pozostało atrakcyjnym miejscem odpoczynku dla spacerujących. Ostatnim celem było wydobycie niewykorzystanego w naszej ocenie potencjału części parku przy obiekcie oraz przy brzegu Jeziora Rusałka wraz z biegnąca przy nim trasy spacerowej, stanowiącej alternatywę dla al. Juliana Fałata.

Od strony al. Juliana Fałata został zaprojektowany plac ze strefą wejściową, ponad którą przebiega zielona kładka, będąca przedłużeniem parku i atrakcyjnym punktem widokowym. Przestrzeń trybun została jasno zdefiniowana w przestrzeni – została z niej wyprowadzona funkcja rekreacyjna. Część parku przyległa do widowni obiektu stanowi jej naturalną kontynuację w przestrzeni, jednak o innym sposobie użytkowania. Ma ona formę tarasów ukształtowanych w stoku parku. Przejęły one funkcję miejsca odpoczynku, zapewniając równie atrakcyjny widok i stanowiąc przestrzeń dla różnego typu aktywności – gier i zabaw, rodzinnych pikników czy też po prostu posiedzenia bądź poleżenia na trawie. Ukształtowanie obiektu umożliwia skuteczne wydzielenie obiektu przy całkowitej rezygnacji z ogrodzeń, które pozostawione zostały jedynie od praktycznie nieeksponowanej strony północnej, wzdłuż parkingu i zaplecza. Spacerowicze prowadzeni są w taki sposób, że w pełni mogą korzystać z przestrzeni rekreacyjnych, zieleni i widoków, a Teatr Letni i park mogą funkcjonować równolegle, bez żadnych kompromisów i wzajemnych ograniczeń.

Łuk Teatru Letniego jest jednym z symboli Szczecina – obiektem widocznym z daleka i bardzo charakterystycznym. Oczywista była konieczność doboru takiej formy architektonicznej nowego Teatru Letniego, aby łuk stał się jej integralnym i kluczowym elementem. W związku z tym zaproponowaliśmy architekturę maksymalnie prostą, o płynnych formach nawiązujących do istniejącego łuku i idealnie wpisującą się w ukształtowanie terenu. Kluczowym elementem jest projektowana korona, otaczająca widownię nowego Teatru Letniego od góry i od boków. Jest to lekka membrana z siatki, rozpięta na konstrukcji stalowej. Jej geometria została dobrana w taki sposób, że z każdej strony – także z kładki nad strefą wejściową, z której widoczny jest jedynie łuk i panorama okolicy – scena pozostaje osłonięta, również przy otwartym dachu, podczas gdy widok od strony jeziora na skarpę widowni pozostaje wyeksponowany. Konstrukcja stalowa korony pełni również funkcję konstrukcji wsporczej dla ewentualnych elementów oświetlenia i nagłośnienia. Od strony al. Juliana Fałata oczywiste odgrodzenie stanowi strefa wejściowa z placykiem, kasami i zapleczem.